User talk:YErickPayney
Region suski, jednakowo gdy inne posiada swoją przeszłość, jej ryt utrwalana jest dzięki kolejne pokolenia. Właśnie drewniane ptaszki Państwa Mentlów zaś Leśniaków ze Stryszawy są formą kontynuowania rodzinnej tradycji, także pojedyncze, kiedy a te, skompletowane w rodzinkę z charakterystycznymi pisklętami w gniazdku, są wspaniale kolorowe zaś po prostu niezmiernie sympatyczne. Cieszą się podobnie odkąd lat nieustającą popularnością między indywidualnych nabywców. Ptaszki te kształtem oraz malowanym upierzeniem przypominają żywe pierwowzory, wszelako ich barwy nie są zgodne spośród prawdziwymi( często ze względów dekoracyjnych). Najbardziej popularne to pojedyncze wzory spośród drucianym uchwytem aż do zaczepiania. Zbliżone aż do oryginałów to ptaki większych rozmiarów- sowy, puchacze, dzięcioły azali sokoły. Ptaszki, acz raz za razem zaliczane aż do zabawek, artykuły dekoracyjne w większości wypadków pełnią funkcję dekoracyjną. Nierzadko przyozdabiają „miejskie” choinki. Tak, toteż stajemy się kontynuatorami starej wiejskiej tradycji. Pięknie barwione gile, czyżyki, jemiołuszki odkąd początku wykorzystywano na wsiach do przystrajania ścian, mebli jednakowoż choinki. Do dzisiaj kontynuowane są w Gminie Stryszawa tradycje artystycznej wytwórczości wsi, przede wszystkim butik internetowy. Współcześnie- jak aspekt sztuki ludowej doczekało się uznania, plus w sferze społecznej. Niegdyś, bowiem masowym wykonywaniem zabawek zajmowały się prawie że jeno te rodziny, które nie mogły się zdołać zachować spośród pracy na roli. Przez wiele dziesiątków lat fach to nie przysparzało im splendoru w lokalnej społeczności. Mimo to obyczaj ta była przekazywana spośród pokolenia na pokolenie, co przyczyniło się aż do tego, iż strefa ów należy aż do najbardziej uznanych ośrodków zabawkarstwa w Polsce. Obecnie wyróżniają się u dołu tym wobec Lachowie-Zagrody zaś Starszawa. Lachowie-Zagrody, położone-jak określają niektórzy-„na dachu świata”, owo największe nagromadzenie zabawkarzy. Na typowy, wytwarzany tutaj asortyment zabawek składają się koniki, stylowe meble, drabiniaste wózki, bryczki, kołyski, taczki zaś grzechotki. Wykonuje się je jedynie spośród drewna według starych wzorów, w tym zakresie niesłychanie nieczęsto wprowadza się modyfikacje. Pięknie malowane, żywymi kolorami(jak przystało na sztukę ludową), zdobione geometrycznymi oraz roślinnymi ornamentami, niektóre ryzowane cieszą się ogromną popularnością wśród nabywców. Najbardziej reprezentatywna są prace Józefa Rumiaka spośród Lachowic. W Stryszawie ludowe zabawki konstruuje Stylowe meble, niemniej jednak ta miejscowość zasłynęła przede wszystkim spośród wytwarzania wyposażenie wnętrz. Po wojnie ich struganiem zajmowali się niby wszyscy ludzie wsi, niemniej jednak w ostatnich latach lokalną tradycję kontynuują nieliczni. Do najbardziej znanych „ptaszkarzy” należą rodziny; Klimasarów, Leśniaków i Mentlów. Aby zwyczaj zabawkarska nie uległa zapomnieniu powstały w Stryszawie artykuły dekoracyjne, dokąd pod spodem okiem instruktorów, dziatwa i ludzie młodzi uczą się wytwarzania prostych zabawek. Tutaj mieści się stała wystawa zabawek twórców ludowych spośród terenu Gminy Stryszawa. Mieszkając w nie inaczej pięknym a bogatym w tradycje rejonie, jako belfer sztuki w Gimnazjum w Budzowie nawiązałam współpracę spośród Gminnym Ośrodkiem Kultury w Stryszawie, gdzie twórcy ludowi m.in. Tadeusz Leśniak, urządzanie mieszkania prowadzą kurs dla zainteresowanych grup(np. uczniów szkół podstawowych azali gimnazjalistów). Kilka razy zorganizowałam wyjazd na kurs z panią Danutą Gałuszką z dziedziny oświetlenia mieszkania. Warsztaty te cieszyły się ogromną popularnością między młodzieży. Uczestnicy wzięli uczestnictwo w pokazie wytwarzania figurek i zabawek spośród siana. Inspirując się twórczością płeć nadobna Gałuszki, tworzyli własne pomysły. Wszystkie materiały( siano, nici, klej, naturalne akcesoria np. nasiona, wzory zabawek) zapewnia organizator. Polecam wszystkim nauczycielom sztuki udział w warsztatach artykuły dekoracyjne, które prowadzi Tadeusz Leśniak w GOK w Stryszawie. Podczas zajęć uczniowie: -zapoznają się z historią tradycji wytwarzania ptaszków oraz zabawek, -poznają sporo gatunków ptaków, -mogą dojrzeć „ na żywo” demonstracja rzeźbienia, -mogą ewoluować zdolności manualne. Również w tym przypadku, wszystkie materiały potrzebne do zajęć zapewnia architekt (koszt warsztatów wynosi 5 zł. od chwili osoby). Dzięki takim spotkaniom ze sztuką ludową „na żywo”, uczniowie potrafią dać do obejrzenia historię zabawkarstwa, napisać recenzję zasady tradycyjnego zdobienia ptaszków, oraz samodzielnie je pomalować, dostrzec różnicę zabawki tradycyjne odkąd współczesnych. Wiedzą, iż żeby powstał taki kolorowy siurek należy: -drewno(sosnę turecką) pociąć na talarki, -wyciosać siekierką w kawałku ciało zbliżone aż do rzeczywistych, -wystrugać gnypem , -zaprawić, alias zamontować druciki, -pomalować kolorową emalią aż do drewna. Wszystkie prace wykonane w trakcie zajęć przechodzą na aspekt uczestników warsztatów. Uważam, iż powinno się tworzyć wyjazdy na tego typu kurs np. w ramach lekcji sztuki, skoro owo przed chwilą buda powinna stanowić animatorem tudzież propagatorem sztuki ludowej swojego regionu. W regionie suskim wielu artystów o których uprzednio wspomniałam pielęgnuje tradycje rzeźbiarskie spośród pokolenia na pokolenie, tymczasem współczesna kunszt ludowa w Polsce nierzadko tworzona jest w większości na potrzeby a zamówienie odbiorcy pozawiejskiego. Wielu twórców ludowych tworzy, azali podobnie dość produkuje w oderwaniu od swego środowiska, a oraz cyklicznie w podejście kontradyktoryczny ze swym gustem. Dotyczy owo przede wszystkim twórców ludowych związanych umową spośród jakąś instytucją, ewentualnie niektórych półzawodowych uczestników konkursów a kiermaszów sztuki ludowej. Na koniec chcę uświetnić – co na ów zagadnienie sądzi artysta przaśny spośród Suchej Beskidzkiej Marian Bucała. „ Zacząłem dopieszczać na pastwisku, ażeby wydymać pragnienie a obciąć czas oczekiwania na pojawienie się dymu nad kominami, sygnału, iż termin wracać. Mieszkałem w Bucałówce kołowrót Suchej. To nawet nie była wieś, lecz wciąż przysiółek: 15 numerów. Symbolu górala z tamtego regionu nie stanowiły ineksprymable spośród parzenicami, jedynie obstrzępiony naskórek kapota co i na 20 lat starczyć musiała, notorycznie drewniane chodaki, istotnie zaś bieda, co owo w nią aktualnie nie wierzą. Moje czereda mogą ongiś nawet skończyć szkoły plastyczne, pozostać rzeźbiarzami, ale nie będą już miały moich wspomnień tudzież nie wiem, co im dostarczy materiału do myślenia. Telewizja? Widok oglądany spośród samochodu? Nie chciałbym, by powielały wzory innych, ano jak owo teraz robią na przykład różni świątkarze, co strugają tuzinami te same podparte frasobliwe figurki. Świątek proch rację bytu wtedy, gdy był przedmiotem kultu, jak go babka w środku masło na jarmarku kupowała, natomiast potem, gdy burza szła, stawiała w oknie, by pioruny odpędzał. Teraz go kupi dentysta, kupi inżynier, postawią na kaloryferze zaś mają „twórczość ludową” w domu, zaś lecz ludowe rękodzieło nie ale wręcz świętymi figurkami stoi, mimo, iż notorycznie sioło robi je na pokaz, dla miasta na jego zamówienie. Moje rzeźby kupują siła robocza spośród miasta, popłynęły nawet aż do krajów zamorskich. Cieszę się, iż wielu chce je posiadać w domach i rzeczywiście sobie myślę, iż gdy się dziatwa będą na nich wychowywały, na nie patrzyły, owo być może znajdą w sobie więcej wrażliwości. Gdy patrzę na drzewo, czasami widzę tam bohater literacki mojej przyszłej rzeźby, wypada ją tylko uwolnić…”.
